NEDEN SADECE MİHRİBAN?

VEFATI VESİLESİYLE...

Rabbimiz mağfiret eylesin kendisine ve taksiratını affeylesin.

Güzel ve cesur şairimiz Abdurrahim Karakoç şiirleriyle gönlümüzde taht kurmuş bir Müslümandı. Yüreğinin devingen tavrı hep mısralarına yansımıştı. Şiirleriyle bir dünya kurmuştu. Belki yüzlerce paragrafın anlatamayacağı bir hususu, o, tek bir dörtlüğüyle daha detaylı ve daha vurgulu olarak anlatırdı. Şiirlerine vakıf olanlar, altında imzası olmadan bile tanıyabilirdi müellifini. Zira hem içerik hem üslup ve hem de dil’i kendini ele verirdi.

Anlamlandıramadığımız bir mesele var. Neden Abdurrahim Karakoç denince ilk akla gelen “Mihriban” şiiri oluyor. Halbuki, Mihriban’ın yanında hafızalarda yıllar yılı yerini koruyan ve dillerden hiç ama hiç düşmeyen dava’lı şiirleri vardır onun:

Kör dünyanın göbeğine

Hak yol İslam yazacağız

Kuşların gözbebeğine

Hak yol İslam yazacağız.

O kadar mert ve korkusuz sözler sarf etti ki, birileri bırakın onları diline almayı, yanından bile geçmeye korkardı:

Alnımız ak yüzümüz ak

İslam olan olmaz korkak

Batıla batıl hakka hak

Diyeceğiz suç olsa da.

Sevda’lı ve kavga’lı yönü hep ağır basardı. Yalnızca Hakkın rızasını gözeterek Batıl’ın karşısında durmayı yeğlerdi şiirleriyle:

Bedenime korkak yürek yüklemem

Tatlı diye öz canımı saklamam

Öldüğümde çalgı-çelenk istemem

Al götür kabrime koy bu sevdayı.

Zamanın ve insanların nabzını tutma iştiyakıyla ALLAH’ın dinini hep diri ve canlı tutma kaygısında olan yiğit müminleri ve şehadeti mısralarından düşürmezdi:

Vurulup ömrünün ilk baharında

Kanından çiçekler açar yanında

Cümle şehitlerin omuzlarında

Bir sabah gelecek kardan aydınlık.

Hicivli ve dokunaklı sözleriyle birilerini rahatsız etmekten –haklı olarak- hiç vazgeçmedi:

Yalan-dolan ile devran sürmeyi

Biz ne bilek beğim, böyükler bilir

Milletin başına çorap örmeyi

Bir ne bilek beğim, böyükler bilir.

Son oniki yılını Akit gazetesinde yazarak geçirmişti. Her yazısının üstünde, muhakkak bir dörtlüğü olurdu. Gündemin nabzını tutan dizeleriyle şiirini hiç susturmamıştı.

Rabbimizden niyazımız, Selam yurdunda O’nu rahmetiyle yarlığamasıdır.

Yeri dolmayacak bir boşluk daha açıldı şiir-şair bahçemizde...